Λ. Κατσέλη: 140 παγκόσμιοι όμιλοι επιχειρήσεων ελέγχουν και ποδηγετούν τα πολιτικά υποκείμενα
«140 παγκόσμιοι όμιλοι επιχειρήσεων ελέγχουν και ποδηγετούν τα πολιτικά υποκείμενα»,τόνισε η Λούκα Κατσέλη στην ΕΡΤ και στην εκπομπή «Δεύτερη Ματιά».
Η συνέντευξη:
Το στοίχημα είναι να καταθέσουμε προτάσεις για την ανασύνταξη του προοδευτικού χώρου. Να υπάρχει ένας τεκμηριωμένος διάλογος, να υπάρξουν συγκεκριμένες και υλοποιήσιμες προτάσεις, στις οποίες ο απλός κόσμος να μπορεί να δει ελπίδα, ότι πραγματικά μια προοδευτική Ευρώπη μπορεί να λύσει συγκεκριμένα προβλήματα.
Σχετικά με την εκδήλωση «Ούντο Μπούλμαν»
Μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση, κυρίως γιατί ήταν η πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια που βρεθήκαμε μαζί παλιοί και καινούριοι σύντροφοι για να συζητήσουμε τα της Ελλάδας, και το τι συνέβη στον προοδευτικό χώρο.
Μερικές φορές το θυμικό των συντρόφων στην εκδήλωση, ήταν πιο δυνατό από την επιχειρηματολογία. Αυτό, πάντως, που βγήκε σαν αποτέλεσμα ήταν η δυνατότητα ανοίγματος διαλόγου για το τι σημαίνει να είσαι προοδευτικός σήμερα μπροστά στις καινούργιες μεγάλες προκλήσεις, τι μπορούμε να κάνουμε όλοι μαζί και γιατί χρειάζεται μια πλατιά προοδευτική συμμαχία για να υλοποιήσει αυτά που θέλουμε.
- Μπορεί να ξεπεραστεί το θυμικό;
Άλλο είναι να μιλάς σε επίπεδο κομματικών στελεχών και κορυφής και άλλο είναι να ξεκινήσει μια συζήτηση στη βάση. Μάλιστα νομίζω ότι οι κοινωνίες θα παρασύρουν και τις κομματικές ηγεσίες σε αυτή τη συζήτηση.
Ποιος θεωρείται προοδευτικός σήμερα:
1> Kάποιος, ανεξαρτήτως της κομματικής του τοποθέτησης, που πιστεύει στα κοινωνικά δικαιώματα, της απασχόλησης, της αξιοπρεπούς διαβίωσης, της πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες υγείας, παιδείας, σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον κλπ
2> Αυτός που πιστεύει στην οικονομική δημοκρατία. Αυτή τη στιγμή οι αγορές είναι πανίσχυρες και ο πολίτης-καταναλωτής είναι πάρα πολύ αδύναμος. Επομένως χρειαζόμαστε συλλογικότητες, καταναλωτικές οργανώσεις, σωματεία, συνεταιρισμούς, οργανώσεις δανειολήπτων, να οργανωθούν για να έχουν διαπραγματευτική δύναμη στις αγορές
3> Κάποιος που πιστεύει στην συμμετοχή
4> Αυτός που θέλει να περάσει η κοινωνία από την έννοια της ανάπτυξης του εισοδήματος σε μια βιώσιμη ανάπτυξη, δηλαδή μια ανάπτυξη που να έχει κοινωνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά χαρακτηριστικά.
Εάν μπορούμε αυτές τις τέσσερις στρατηγικές να τις μεταφράσουμε σε μια πολιτική ατζέντα τότε θα έχουμε κάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα μπροστά
Το πρόβλημά μας στην Ευρώπη:
a) 120 εκατ. Ευρωπαίοι συμπολίτες μας είναι στο όριο της φτώχειας ή με κίνδυνο κοινωνικής περιθωριοποίησης
b) 1% των Ευρωπαίων κατέχουν το 40% του Ευρωπαικού πλούτου.
c) Από το 2007 μέχρι σήμερα έχουν χαθεί 1,4 εκατ. δουλειές
d) Δεν υπάρχει κοινωνική κινητικότητα.Δηλαδή, κάποιος που είναι φτωχός δεν βλέπει προοπτική για να φύγει και να βελτιωθεί η ζωή του, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Το ενδιαφέρον είναι ότι τη μεγαλύτερη αύξηση των ανθρώπων που βρίσκονται σε κοινωνική περιθωριοποίηση το βρίσκουμε στη Γερμανία και στην Σουηδία.
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που είχαμε σε αυτές τις χώρες την άνοδο των δεξιών-λαϊκιστικών κομμάτων. Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχει έλλειμμα σε αυτές τις χώρες, έλλιεμμα αξιοπρεπούς διαβίωσης.
- Γιατί έχασε τη δύναμή του το ΠΑΣΟΚ και ανέβηκε το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ
Είναι η απονομιμοποίηση των παραδοσιακών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένης και της σοσιαλδημοκρατίας, γιατί σε δύσκολες στιγμές δεν αντιτάχθηκαν και υποτάχθηκαν και ουσιαστικά δημιουργήθηκε μια διάχυτη άποψη ότι τα παραδοσιακά κόμματα νοιάζονται περισσότερο για τους λίγους παρά για τους πολλούς.
Αυτή τη στιγμή πρέπει:
- Nα ξεκινήσουμε το διάλογο από την βάση
- Προτάσσοντας και συζητώντας πάνω σε πραγματικά προβλήματα, τα οποία αντιμετωπίζει σήμερα ο Έλληνας και ο Ευρωπαίος πολίτης
- Να οργανωθούμε για να βρούμε τον τρόπο να υλοποιήσουμε τις πολιτικές που προτείνουμε.
Είναι δύσκολο αυτό βέβαια. Όσο τα κόμματα απαξιώνονται τόσο πιο πολύ περιχαρακώνονται.
Είναι πολύ πιο εύκολο να έχουμε έναν καταγγελτικό και απαξιωτικό πολιτικό λόγο, παρά να ανοίξουμε τη συζήτηση και να τοποθετηθούμε επί της ουσίας σε πολύ δύσκολα θέματα.
- Στην Ελλάδα το δίπολο του προοδευτικού ή μη είναι ξεκάθαρο;
Όχι. Ενώ είναι εύκολο να υπάρξει ο διαχωρισμός μεταξύ του νεοφιλελεύθερου και του μη νεοφιλελεύθερου, είναι πολύ δύσκολο να διαχωριστεί η προοδευτική απάντηση σε καίρια καθημερινά προβλήματα. Επειδή παλιά η οριοθέτηση αριστερού -δεξιού είχε γίνει στη βάση των μετεμφυλιακών χώρων, αυτή τη στιγμή έχει γίνει ένας μεγάλος μετασχηματισμός στην ελληνική κοινωνία σε σχέση με το πως βίωσε η κάθε οικογένεια την κρίση.
Σε πέντε χρόνια το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα θα έχει διαμορφωθεί πολύ διαφορετικά.
- Ποιες είναι οι «αγορές» που αποφασίζουν να επιβάλλουν στις κοινωνίες τα δόγματα;
Πριν τρία χρόνια εκδόθηκε μια συγκλονιστική έκθεση από ένα ελβετικό ινστιτούτο, το οποίο ήλεγξε όλες τις παγκόσμιες συναλλαγές των επιχειρήσεων και κατέληξε ότι, 140 όμιλοι επιχειρήσεων ελέγχουν το 80% των παγκόσμιων συναλλαγών.
Μεταξύ αυτών των ομίλων είναι οι τράπεζες. Υπάρχει μια συγκέντρωση ισχύος σε συγκεκριμένους ομίλους που δρουν στην παγκόσμια οικονομία και με άμεσους ή έμμεσους τρόπου ποδηγετούν και τις κοινωνίες και τα πολιτικά υποκείμενα.
Αυτό επιτρέψαμε να γίνει από το τέλος της δεκαετίας του 1980, αφήσαμε να φουντώσει τη δεκαετία του 1990. Και έγινε κυρίως γιατί υπήρξε το θεώρημα ότι οι αγορές από μόνες τους αυτορρυθμίζονται. Τώρα η αναντιστοιχία που υπάρχει και μας προβληματίζει είναι ότι όλοι οι θεσμοί που έχουμε, όπως τα Η.Ε , ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου κ.ά., είναι διακυβερνητικοί θεσμοί. Οι δυνατοί και οι μεγάλοι του παιχνιδιού… οι αγορές, δεν είναι στο τραπέζι.
Πηγή: thefact.gr
