Συνέντευξη του Ανδρέα Μπαρμπούτση στην Ιουλία Χατζηγιαννίδου

Συνέντευξη του Ανδρέα Μπαρμπούτση στην Ιουλία Χατζηγιαννίδου

Της Ιουλίας Χατζηγιαννίδου

Μια περιγραφή για τον εαυτό σου (βιογραφικό εν συντομία)

Σπούδασα Γεωπόνος στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, με μεταπτυχιακό στην αρχιτεκτονική τοπίου και εργάζομαι σαν μελετητής έργων πρασίνου. Από το 1995 μέχρι το 2002 εργάστηκα στον Παραθεριστικό Οικισμό «Απολλώνιο» στο Πόρτο Ράφτη, σαν υπεύθυνος για το πράσινο του οικισμού. Από το 2006 μέχρι το 2011 δίδαξα κηποτεχνία και αρχιτεκτονική τοπίου στο Τ.Ε.Ι. Καλαμάτας. Από το 2010 μέχρι το 2015 δίδαξα κηπουρική στο πρόγραμμα επιμόρφωσης ενηλίκων στο Κολλέγιο Ψυχικού. Από το 2010 μέχρι το 2014 αρθρογράφησα στο περιοδικό «Ερασιτέχνης Κηπουρός». Το 2016 και το 2017 δίδαξα κηπουρική σε ενήλικες στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Το 2016 εκδόθηκε το βιβλίο μου «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ» από τις εκδόσεις Σταμούλη, όπου συγκέντρωσα όλες τις συνταγές οικολογικής φυτοπροστασίας με υλικά της κουζίνας, τις οποίες είχα δώσει σε όλη μου την πορεία στα ΜΜΕ.

Πόσα χρόνια είσαι στον τηλεοπτικό χώρο και πως το ξεκίνησες όλο αυτό;

Σαν επαγγελματίας, βίωνα το μεγάλο ενδιαφέρον του κόσμου για τον κήπο και το πράσινο, τις αμέτρητες ερωτήσεις και απορίες αλλά και τα πολλά λάθη σε στοιχειώδη θέματα φροντίδας των φυτών. Παράλληλα όμως συνειδητοποιούσα την έλλειψη σωστής μαζικής και έγκυρης ενημέρωσης, αφού το μόνο σημείο που μπορεί κάποιος να ενημερωθεί είναι το συνοικιακό φυτώριο ή το κέντρο κήπου από τον συνάδελφο γεωπόνο. Βλέποντας ξένες εκπομπές για τον κήπο σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί κάτι αντίστοιχο, «κομμένο και ραμμένο» όμως για την Ελληνική πραγματικότητα. Κάπως έτσι ήρθε η ιδέα.
Η σχέση μου με τα ΜΜΕ ξεκίνησε το 2008 από το ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 με την εκπομπή «Χρώματα κι Αρώματα», την πρώτη Ελληνική ραδιοφωνική εκπομπή για τον κήπο, στην οποία οι ακροατές ρωτούσαν ζωντανά στον αέρα τις απορίες και συμβουλές για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους στο κήπο. Η πρεμιέρα στον τηλεοπτικό χώρο έγινε το 2010 με την εκπομπή «Κηπουρέματα». Ακολούθησαν οι «Πράσινες Αποστολές» το 2013 και οι «Ιστορίες Γης» από το 2014 μέχρι το 2015, όλες στην τηλεόραση του Σκάϊ. Το 2016 ήμουν ραδιοφωνικός παραγωγός στο διαδικτυακό ραδιόφωνο «Ράδιο Υγεία»

Ποια είναι η εικόνα που έχεις σχηματίσει μέσα από τις εκπομπές σου και από την επαφή με τους αγρότες παραγωγούς; Πιστεύεις ότι έχουν σημειώσει μια πρόοδο σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια και αν ναι σε ποιον τομέα;

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι οι σημερινοί αγρότες είναι πολύ μακριά από την εικόνα που είχαμε πριν 1-2 δεκαετίες. Στη μεγάλη τους πλειοψηφία είναι νέοι άνθρωποι, εξοικειωμένοι με την τεχνολογία και το διαδίκτυο από όπου γνωρίζουν πώς να αντλούν πολύτιμες πληροφορίες, ενώ πολλοί διαθέτουν και ανώτερα ή ανώτατα πτυχία, συχνά άσχετα με το αντικείμενο. Η επιτυχημένη πορεία τους φαίνεται κι από τις διεθνείς διακρίσεις που απολαμβάνει η Ελλάδα στη παγκόσμια αγορά, σε προϊόντα και στη μεταποίηση του πρωτογενή τομέα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι αγωνίζονται σχεδόν μόνοι τους απέναντι σε δυσεπίλυτα ή και άλυτα προβλήματα, χωρίς ουσιαστική στήριξη από πλευράς πολιτείας. Πιστεύω ότι η νέα γενιά αγροτών είναι εθνικό κεφάλαιο το οποίο θα πρέπει να αξιοποιηθεί άμεσα στον καλύτερο δυνατό βαθμό.

Έχεις καταγράψει επιτυχημένες αγροτικές προσπάθειες από την Κομοτηνή μέχρι τη νότια Κρήτη. Ποιο πιστεύεις ότι είναι το μυστικό της επιτυχίας όσων ανθρώπων τα κατάφεραν;

Ήταν η ερώτηση που επαναλαμβανόταν σε κάθε συνέντευξη. Είναι εντυπωσιακό ότι η απάντηση ήταν πάντα η ίδια: «Να αγαπάς αυτό που κάνεις»!

Τι πιστεύεις ότι θα μπορούσε να αλλάξει στη Ελλάδα ώστε να γίνει πρώτη χώρα στην αγροτική παραγωγή;

Χωρίς να θέλω να μηρυκάσω τη συνηθισμένη «γκρίνια», νομίζω ότι το κλειδί της πρωτιάς δεν είναι τόσο στα χέρια των αγροτών όσο είναι στα χέρια του κράτους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες ανεξαίρετα τις εκπομπές αυτό ήταν το μόνιμο παράπονο όλων. Πως να μιλήσουμε για εξαγωγείς στον πρωτογενή τομέα, όταν αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν μια άβυσσο γραφειοκρατίας και εμποδίων προκειμένου να …. στηρίξουν την Ελληνική οικονομία! Πώς να μείνει ο νέος άνθρωπος στη περιφέρεια και να ασχοληθεί με τη γη χωρίς κίνητρα, ειδικά στις πολύ δύσκολες μέρες που περνάει η χώρα μας. Πιστεύω ότι ο κρατικός μηχανισμός έχει ανάγκη από σοβαρές αλλαγές και αναδιοργάνωση. Άλλωστε η πλειοψηφία των συναδέλφων του δημοσίου, έχοντας πλήρη συναίσθηση ευθύνης, κάνει τεράστιες προσπάθειες να ανταποκριθεί στις ανάγκες του αγροτικού τομέα με επαγγελματισμό και, δυστυχώς πολύ συχνά, με ελάχιστα μέσα.

Η «μόδα» πάμε όλοι στη πόλη γιατί δεν υπάρχει τίποτα στη περιφέρεια ισχύει ή απλά βολευόμαστε με δουλειές που δεν απαιτούν κόπο και ρίσκο;

Θεωρώ ότι συμβαίνουν και τα δυο. Όσοι δεν προτίθενται να κοπιάσουν πιστεύω ότι θα έχουν το ίδιο αποτέλεσμα με ότι και αν ασχοληθούν. Άλλωστε η αγροτική δραστηριότητα δεν είναι ούτε εύκολη ούτε απλή ιστορία. Πρόκειται για επιχειρηματική δραστηριότητα που απαιτεί πολύ σκληρή δουλειά και ιδιαίτερες ικανότητες. Σίγουρα δεν κάνουν όλοι γι αυτό.

Αν σκεφτούμε και προσέξουμε λίγο παραπάνω είμαστε η μοναδική χώρα στη ΕΕ που δεν έχουμε καθόλου πράσινο στις αστικές πόλεις. Ποια είναι η συμβουλή σου για να ομορφύνουμε το περιβάλλον μας και να ζήσουμε λίγο με καθαρό αέρα;

Οι ρίζες του κακού ξεκινούν από την έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού στο κτίσιμο της μεταπολεμικής Αθήνας. Η προχειρότητα, η ανύπαρκτη παιδεία και τα οικονομικά μικροσυμφέροντα συνέβαλλαν στο να μπορεί να κάνει ο καθένας ότι θέλει. Ας μην ξεχνάμε ότι οι γεωπόνοι, κηποτέχνες και αρχιτέκτονες τοπίου έχουν θέση σε έργα περιβάλλοντα χώρου εδώ και μόλις 20 – 25 χρόνια. Νομίζω ότι για τον απλό καθημερινό Έλληνα, το άμεσο και πλέον εύκολο είναι να δημιουργήσει τον δικό του χώρο πρασίνου, εξασφαλίζοντας έστω μια μικρή σχέση με τη φύση. Σε επίπεδο πολιτείας μπορούν να γίνουν αρκετά περισσότερα στο θέμα τόσο της ορθολογικής διαχείρισης των υπαρχόντων χώρων πρασίνου με την επάνδρωση και κατάλληλη συντήρηση τους όσο και της δημιουργίας νέων, έστω και μικρών χώρων πρασίνου. Υπάρχουν επαγγελματικοί φορείς όπως η ΠΕΕΓΕΠ http://peegep.gr/ που έχουν καταθέσει αξιόλογες προτάσεις για να πρασινίσουν οι πόλεις μας

Θα έπρεπε να μπουν μαθήματα σε σχολεία για την καλλιέργεια γης και όχι μόνο τα κλασικά ώστε να βοηθήσουν τα παιδιά να νιώσουν την έννοια του καλλιεργώ;

Αν δεν είμαστε η μόνη χώρα που δεν έχει κάτι αντίστοιχο, πρέπει να είμαστε από τις ελάχιστες. Η εκπαίδευση του παιδιού σε θέματα είτε καλλιέργειας λαχανικών που καταναλώνει καθημερινά, είτε διακοσμητικών και αρωματικών φυτών αποτελεί βασικό κομμάτι ολοκλήρωσης της παιδικής προσωπικότητας. Προσφέρει την αληθινή επαφή με τον πραγματικό κόσμο την οποία ανταγωνίζεται επικίνδυνα ο ψηφιακός κόσμος, απειλώντας σοβαρά την ψυχική μας ισορροπία.

Η ενασχόληση με την καλλιέργεια της ή ακόμα και η κηπουρική είναι αγχολυτικά; Δεν θα ήταν καλό αντί για συνεδρίες με ψυχολόγους να ασχολούμαστε με την ομορφιά της γης;

Σίγουρα η συνδρομή ειδικού επιστήμονα σε ψυχολογικά προβλήματα δεν μπορεί να υποκατασταθεί. Η γη και το πράσινο μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση καλής ψυχολογίας. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλες τις προηγμένες χώρες υπάρχει η «θεραπευτική κηπουρική» σαν μέθοδος θεραπείας και αποκατάστασης σε διάφορα προβλήματα υγείας. Άνθρωποι που ασχολούνται με τη γη και τα φυτά ξεχωρίζουν για την ηρεμία τους. Θα πρέπει να πούμε ότι η μοναδική ανθρώπινη δραστηριότητα που μπορεί να προσφέρει τόσα πολλά, με τόσο λίγα χρήματα, είναι η κηπουρική!

Πηγή: agrotes.eu